 |
| Van Links naar rechts: aalmoezenier Demaeght, De Laatste Vuurtoren- wachter en Norbert Vanderederscentrale. De twee laatstgenoemden zijn al met pensioen, Demaeght volgt in oktober. |
De
aalmoezenier verwijst in zijn repliek eerst nog naar iets wat ik vroeger al in deze blog
geschreven heb. (**) Hij suggereert dat ik niet helemaal op de hoogte ben van
wat er toen gebeurd is. Hij schrijft: ‘Flor, vraag toch nog maar eens
aan Patrick waarom zijn tekst niet verscheen in het RC.’
Ik wil dat, om de aalmoezenier te plezieren, wel nog eens doen, maar ’t zal
weinig aan de zaak veranderen. De essentie is dat er toen een brief van moreel
consulent Patrick Van Craeynest, voor plaatsing in het Informatieblad van de
Rederscentrale, geweigerd is. Of dat met de botte bijl gebeurd is (wat weinig
waarschijnlijk is) of met enige smeer (wat veel waarschijnlijker is) verandert niets
aan de kwestie: censuur! Het doet er evenmin toe of het met de inhoud te maken heeft
dan wel met de vorm of de stijl: censuur! Misschien heeft Van Craeynest er zich
toen bij neergelegd, misschien heeft hij 'spontaan' ingebonden en kan dat nu in jezuïetentaal als zelfcensuur omschreven worden, misschien is hem iets
beloofd, misschien is er gedreigd, gesust, gezalfd, geweend, gelachen en op de
schouders geklopt, misschien is de zaak daar beklonken onder het gemeenschappelijk aanheffen van het Petruslied, misschien dit,
misschien dat. Het is en blijft censuur.
Een
tweede tegenwerping betreft een terloopse zin waarin ik zeg dat Demaeght van
een ruim ambtenarenpensioen zal genieten. Dat dit ruim zou zijn spreekt de aalmoezenier tegen. Misschien
is dat terecht, want ik ken nog ambtenaren die daarover klagen; wat, zo zullen die ambtenaren hopelijk toch ook wel inzien, vanuit het perspectief van mijn eigen piepklein pensioentje moeilijk te begrijpen valt; maar goed, mijn opiniestuk
heeft uiteraard nooit de bedoeling gehad om andermans rekening te maken. Wat kan ik daar
verder over zeggen? Dat hier, in geval van nood, altijd wel een bord soep voor de aalmoezenier
zal klaarstaan? (Maar daar moet hij dan zelf omkomen, want een auto kan er bij
mij niet meer af.)
En
dan is er tenslotte die merkwaardige zin uit zijn reactie: ‘De job van Patrick is, zoals hij me liet verstaan, helemaal niet in
het gedrang!’ Dat is eigenaardig, want ik ben in het bezit van een brief
van Jules Van Liefferdinge, secretaris-generaal van het Departement Landbouw en
Visserij, dd. 29 januari 2014. Daarin staat: ‘Naar aanleiding van de pensionering op 1 oktober 2014 van de heer Dirk
Demaeght, bedienaar der eredienst bij dezelfde afdeling in Oostende, zou ik u
op basis van artikel 4,#2, van voornoemd besluit van de Vlaamse regering van 29
april 2005, willen vragen om met ingang van 1 oktober 2014 ook aan de
aanstelling van de heer Van Craeynest een einde te stellen.’
Misschien
vindt deze ambtenaar dat normaal, misschien vinden de ministers Bourgeois en
Peeters dat normaal, misschien vindt de aalmoezenier dat normaal, misschien
vinden ze dat normaal in de Rederscentrale en in de kantoren van de Vlaamse
Visveiling, maar zelf vind ik dat getuigen van een totaal gebrek aan respect. Misschien
is er wettelijk geen speld tussen te krijgen, misschien kan het de vissers geen
barst schelen, misschien wil Patrick het desnoods wel gratis & voor niets
doen, misschien dit, misschien dat, maar… Het is en blijft een tsjevenstreek.
Laat
ons de zaak eens omkeren. Stel dat het de moreel consulent zou zijn die in
oktober met pensioen gaat. En stel dat priester Demaeght dan nog een aantal
jaren te gaan heeft. Denkt u dat de aalmoezenier in dat geval een brief op zijn
bord zou krijgen, die hem aanmaant op te hoepelen omdat — helaas, helaas, driewerf
helaas — de moreel consulent met pensioen gaat? Wat denkt u?
Al
wie niet op een andere planeet woont, kent daarop het antwoord. Vandaar dat ik
mijn stelling handhaaf: de visserijsector oogt vandaag zwarter dan ooit.
Flor
Vandekerckhove
PS:
En Dirk, deze week is er tomatensoep met balletjes.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten