Normaliter tast ik maandelijks in het
fotoarchief van Het Visserijblad om er willekeurig tien foto’s uit op te
delven. Deze keer doe ik het anders. Al een tijd circuleren onderstaande
beelden via de elektronische post van her naar der. Ook ik kreeg die (al twee
keer zelfs) in mijn bus. Helaas worden de beelden niet geduid. Waar het kon heb
ik er zelf iets onder geplaatst. Maar meestal stel ik u de vraag. Wat is het
dat we op die foto’s te zien krijgen?
|
1.
De scheepswerf Béliard-Crighton te Oostende. Opgericht in 1877, stopgezet in
1994. Naamsveranderingen: Béliard Murdoch, Mercantile-Beliard, Béliard
Polyship. (Gegevens uit Inventaris Onroerend Erfgoed)
[Zie
ook reacties van Mario Vercoutter onderaan.]
[Aanvulling
Mathieu De Vestele — Het had inderdaad de 0.85 en de 0.90
(1960) kunnen zijn maar ik twijfel er sterk aan, daar de 0.85 en 0.90
geen reddingsboot op het achterdek hadden. Die op de foto wel. Toen was de
opkomst van de opblaasbare vlotten al van toepassing, wat veel beter was en is
dan een reddingsboot van dit type.
De
Fransen hebben dit nog lang nadien verplicht gehouden. Die 2 schepen zijn zeker
van de periode van de Paola en Christine. Er zijn een ganse reeks
van dit type schepen (rompafmetingen) gebouwd geweest voor Frankrijk.
Wat
opmerkelijk is: achter die twee schepen ligt een vlotdok. Ik herinner me dit
heel goed. Beliard had toen een bestelling om een vlotdok te bouwen voor Congo,
toen nog Kolonie. Dit dok was volgens mij in 1960 klaar en werd naar
Congo gesleept. Het dok werd gebouwd in de achterhaven en daar
gemonteerd. Nadien zijn de secties losgemaakt (alles was demontabel ) en via de
Konterdambrug en 't Sas Demey naar buiten gebracht waar alles opnieuw aan
mekaar gemonteerd werd. Kon er anders niet door !]
[Toen
ik in het begin jaren 60 ter koopvaardij voer heb ik dit
dok dikwijls gezien, het lag in Boma op de Congostroom, halfweg
Banana ( monding ) en Matadi. De schepen van Pemarco konden daar ook
droog-dokken. Er was toen volop werk bij Beliard en de Fransen hebben er
veel prachtige schepen besteld, voor Boulogne en ook Bretagne. Ook meerdere
hektreilers.]
[[Ook Jozef Hermans, lid van het Belgian
Ships Archive in Antwerpen, ziet op de foto het drijvend droogdok
klaarliggen voor ONATRA, dat naar (Belgisch) Congo zal gesleept worden, volgens
hem gebeurde dit in 1958.]]
|
|
2.
Béliard-Crighton (officieel gekend als de Ateliers de Réparations et Chantiers
Beliard, Crighton & Cie.) was de grootste naoorlogse werf van Oostende. Het
bedrijf was de Oostendse afdeling van het in 1877 in Antwerpen gestichte
bedrijf met dezelfde naam. Het bedrijf had een primeur voor Oostende toen in
april 1929 aan het Zwaaidok het droogdok van de werf werd geopend. Het terrein
van de werf was in 1973 niet minder dan 4,5 hectare groot. Tussen 1945 en 1983
werden op deze werf 132 schepen gebouwd, allemaal in staal behalve enkele
houten mijnenvegers voor de Zeemacht. Naast de mijnenvegers werden verscheidene
schepen voor de overheid gebouwd, zoals een boeienlegger en de drie Westhinder
lichtschepen. Het grootste deel van de productie waren echter stalen treilers.
(Gegevens uit Inventaris Onroerend Erfgoed)
[Zie ook van Mario Vercoutter reacties onderaan.]
|
|
3.
De tewerkstelling bij Béliard-Crighton weerspiegelt de achteruitgang van de
scheepsbouw aan de kust. In 1947 waren er 700 mensen tewerkgesteld. In 1960 was
dit aantal teruggelopen tot minder dan 300 en in 1994 bleven er nog maar 150
over. De naam van de werf wijzigde verscheidene keren, in 1961 tot Béliard
Murdoch en in 1983 tot Mercantile-Beliard. Tussen 1983 en 1990 werden er op de
werf tien met glasvezel versterkte polyester mijnenjagers gebouwd. In 1994 ging
het bedrijf, inmiddels omgevormd tot Béliard Polyship, failliet bij gebrek aan
nieuwe bestellingen. (Gegevens uit Inventaris Onroerend Erfgoed)
[Zie
ook reacties van Mario Vercoutter onderaan.]
[Aanvulling Mathieu De Vestele — Dit is inderdaad de Narwal.
Een prachtig en uitstekend schip, het was enkele jaren voor op haar tijd. Heel
spijtig is dit niet goed afgelopen is. Het schip eind jaren 60 vertrokken naar
Argentinië. IdP heeft het na het jarenlang stilliggen mogen opknappen in
opdracht van de Argentijnen. Een heel verhaal. gedurende de Falklandoorlogen is
het schip gedeeltelijk (?) gezonken in ondiep water en later weer in de vaart
gebracht. Ik weet niet of het goed gevist heeft onder de Argentijnse vlag. Er
was daar wel heel veel vis voor de kust.]
|
|
4.
Panorama van de haven van Oostende. [Aanvulling Mathieu De Vestele — Spuikom
monding. Vooraleer het visserijdok gegraven werd, na 14-18, was ter hoogte van
IdP aan de Sipwaykaai en omgeving ook een spuikom met uitmonding die je op de
foto goed ziet. Die uitmonding bestaat nog deels, maar is bedolven onder
het zand. De boord van de zeekant was afgewerkt met blauw arduinsteen. Nog een
groot deel van het metselwerk zit nu onder het zand bedolven. De bedoeling van
die spuikom was de vaargeul op diepte te houden. Het heeft lang gewerkt.
Eind jaren 20 tot begin jaren dertig heeft men het
dok gegraven en de vismijn gebouwd. Ik denk dat het dok opengegaan is in 1932.]
|
|
5. Groepsportret van Oostendse vissers, aan boord van
het vaartuig. Wie kan ons namen meedelen, eventueel ook van het schip?
|
|
6. Oostendse vissers tonen trots hun vangst. Kan
iemand deze mannen thuiswijzen?
|
|
7. Jongens aan boord van een vissersvaartuig. Ibis?
Jongens van een Oostendse visserijschool?
|
|
8.
Panoramisch zicht op het Oostendse visserijdok en de inmiddels afgebroken
vismijn. De foto is wellicht geschoten van de vuurtoren. [Aanvulling Mathieu De Vestele — Op die foto zie je de
vismijn van toen. Interessant en opvallend: onderaan de foto rechts zie je een
klein deel van de toegang tot het sas. Redelijk dicht bij het gebouw. Er was
toen daar een sas gebouwd, maar omwille van verzakkingen heeft men het moeten
afkeuren en een volledig nieuw sas ernaast bouwen. Als je wandelt ter
hoogte van het kantinegebouw merk je een schuine helling naar de buitenkant
toe. Die wordt nu wel gebruikt om kleine bootjes te water te laten. Wel, dit
was de toegang tot het eerste sas. Je kunt nog goed de cassementen
herkennen van de sasdeuren in de sasmuren. Het huidige sas moet dus
gebouwd zijn tussen 1932 en 1935.]
|
|
9.
Scheepswerven in de stad Oostende. Is dit de plaats aan het Derde Dok, waar nu
het stadhuis staat? [Aanvulling Matthieu De Vestele — Over de oude werven in het derde dok weet ik heel weinig. De
scheepswerven die daar gelegen waren hebben elk een nieuwe standplaats gekregen
op het einde van het huidige visserij dok. Waar IdP nu gevestigd is. Je had er
Scheepswerfven: Denye - Deweerdt- Loye - Hillebrandt - Panesi. Ik denk dat ik
een naam vergeten ben, want er waren 6 loten en die waren allemaal in gebruik.
Ik denk dat die daar gekomen zijn kort voor WO II.]
Meer info, met naamsvermelding,
over deze scheepswerven staat onder foto nr 10.
|
|
10.
Wie weet iets meer te vertellen over deze Oostendse scheepswerven?
[Van
Dirk Reunbrouck kreeg ik verschillende documenten die de oude Oostendse
visserijscheepswerven belichten. Een ervan heet Het derde dok en de oude
scheepswerven te Oostende. Het werd geschreven door Louis Pincket. Daarin
staat: ‘Komende van het tweede dok, was de werf Loy met een slede, de werf
Hillebrant met een slede, de werf Denye met twee sleden, de werf Panesi met
twee sleden. De werven lagen in de Werfkaai (straat). Om de hoek, in de
Stockholmstraat, was de werf van Deweert. Naast de werf van Deweert waren
twee kolenopslagplaatsen: één van Coppe, de andere van Legaey. Dan was er de
"cementboeije van Devreese, de `cement-boer'. Verder in de straat, recht vóór
de Amsterdamstraat, was de werf van Borrey met een slede. Op de hoek van de
Stockholmstraat en de Vindictivelaan stond het cirkelvormig gebouw van het
museum: het Panorama.’]
[Nog bijkomende info over deze scheepswerven
onder foto 11.]
|
|
11.
Oostendse visserijscheepswerf. Wie weet er meer over? Kan iemand de gebouwen in
de omgeving duiden? [Zie ook reacties van Mario Vercoutter onderaan.]
|
|
12. Op een scheepswerf in Oostende wordt een schip te
water gelaten. Weet iemand meer over deze werf ? [Zie ook reacties van Mario Vercoutter onderaan.]
|
Eerste foto boven volgens mij de twee zusterschepen 0.85 princes marie christine en de 0.90 princes paola.
BeantwoordenVerwijderenTweede foto de bouw van de z.565 Narwal een heklreiler.
BeantwoordenVerwijderenDerde foto is de bouw van een franse trawler op de werf billiard
BeantwoordenVerwijderenM.v.g vercoutter.m
Foto 11 en 12 zelfde plaats en zie achtergrond gebouw in aanbouw en klaar.ost.de gedempte derde handelsdok waar nu het stadhuis staat.
BeantwoordenVerwijderenM.v.g vercoutter.m
Wat foto nr.1 betreft kan Mathieu de vestele gelijk hebben en moet in mijn mening herzien....en opteer dan voor de 0.80 duchesse de branbant.
BeantwoordenVerwijderenVercoutter mario.
nogmaals wat commentaar op foto 1 .....bij nader inzien had de 080 aan bb zijde geen toebouw achteraan met deze 8 patrijspoorten en de 0.317 kan het ook niet zijn want deze had 6 patrijspoorten en gebouwd in 1956. deze foto dateert van 1959 -1960 en dus moeten het een serie zijn gebouwd voor frankrijk !
BeantwoordenVerwijderenm.v.g
vercoutter mario.