Rond
deze tijd maakt de Vlaamse Visveiling normaal zijn jaarcijfers bekend.
Voorlopig blijft het evenwel stil: de Vlaamse Visveiling, de enige maatschappij
die vis veilt in Oostende en Zeebrugge, ligt zwaar onder vuur. Een aantal
reders vinden de veiling te duur en te bureaucratisch. Zij leveren méér en méér
in Nederland, vb. aan de visveiling te Urk. Volgens een aantal handelaars zorgt
dat voor een sterk geslonken aanbod én minder kopers. De stad Oostende sleept
de NV Vlaamse Visveiling dan weer voor de rechtbank omdat er te weinig in
Oostende aangeleverd wordt.
De
reders aan de kust liggen regelmatig overhoop met de Vlaamse Visveiling.
Afgelopen jaren waren er conflicten rond de kwaliteit van de aangevoerde vis,
de organisatie van de veiling, de lage prijzen. Deze keer hebben nogal wat
vissers ontdekt dat Nederlandse veilingen, zoals die in Urk goedkoper zijn en
minder administratieve lasten met zich meebrengen. Gevolg is dat een aantal
visserijschepen hun waren in Nederland gaan afzetten in plaats van in Oostende.
Volgens directeur Johan Van de Steene van de visveiling loopt het niet zo een
vaart. In Het Laatste Nieuws liet hij weten dat “iedereen vrij is om te
leveren waar hij wil, maar dat een aantal mensen toch al aan het terugkomen
zijn.” Van de Steene is iemand die sterk kan relativeren. Deze keer wordt
zijn stelling wel aardig tegengesproken. Johan Van de Lanotte,
S.P.a-burgemeester van Oostende, drukte zijn ongerustheid al uit en zijn
partijgenoot Steve Vandenberghe (S.P.-a) kaartte de zaak aan in het Vlaams
Parlement. Minister Schauvlieghe (CD&V) besliste om Kris Peeters’
ex-kabinetsadviseur Frans Coussement als bemiddelaar op pad te sturen.
In
de Oostendse gemeenteraad drong ook Wouter De Vriendt (GROEN!) aan op
bemiddeling. Daar liet het schepencollege ook weten dat het nu toch naar de
rechtbank trekt om een boete van 107.000 € op te eisen. Bij de fusie van de
visveilingen in Oostende en Zeebrugge in 2011 werd contractueel vastgelegd dat
45 % van de vis in Oostende moest geveild worden. Die cijfers haalde men nooit,
waardoor de stad de boeteclausule van stal wil halen. In 2014 was er hier al
sprake over in de Climaxi-film ‘Fish & Run’. Toen al doken er ook
twijfels op over de belofte van de veiling om in Oostende een nieuwe vismijn op
te richten. Die zou er komen na afbraak van de vorige. De oude mijn is
ondertussen gedeeltelijk tegen de vlakte gegaan. Het geheel biedt een
troosteloze aanblik en zelfs de kantine gaf er de brui aan. Twee jaar geleden
wees Climaxi er ook op dat men het in de zomer moeilijk had om er de wettelijke
temperatuur van max. 4° C te halen. Teun Visser (Visveiling Urk): “Wij waren
ten tijde van de overname van de Oostendse veiling ook kandidaat, maar we hebben
het plan laten schieten omdat het bouwen van een nieuwe visveiling één van de
voorwaarden was. Dat was volgens ons, gezien de omzet, gewoon onhaalbaar.”
Herstructurering
De
NV Vlaamse Visveiling zelf zit in volle herstructurering. Ex-Boerenbonder Piet
Vanthemsche werd midden vorig jaar voorzitter van de Raad van Bestuur en
Sylvie Becaus zou als algemeen directeur de traditie van haar moeder
Marie-Jeanne Pieters verder zetten. Huidig directeur Johan Van de Steene
vertrekt in februari met pensioen. De ‘nieuwe bazen’ zouden volgens
insiders het bedrijf willen oriënteren in de richting van een ‘clean’
bedrijf met een gesloten cirkel. Zo werd er een systeem ingevoerd waarbij enkel
mensen met een badge de werkvloer en de veilruimte mogen betreden. Die aanpak
heeft op de veiling een aantal cowboys weggejaagd die er niet thuis horen, maar
werd blijkbaar op een zodanig ‘koude’ manier doorgevoerd, dat het ook
andere mensen wegjoeg. Zo moet elke vis die aankomt geveild worden. Mensen die
jaren aan een klein uurloon vis lossen kunnen geen vis meer meekrijgen als
geschenk en zelfs de vissers kunnen geen enkele vis meer naar huis meenemen
zonder dat die geveild wordt, zeggen verschillenden onder hen: “Op de
veiling is méér controle en staan méér camera’s dan in de gevangenis van Brugge”.
Volgens
onze bronnen zou een kleine helft van de aanleverende schepen ondertussen in
Nederland zitten. Dit heeft uiteraard ook effect op de aanvoer en de
diversiteit van de vis. Teun Visser (Visveiling Urk): “Onze omzet is met 25
% gestegen dit jaar. Dat heeft niet alleen te maken met betere visprijzen en méér
pladijs, maar ook met Belgische vissers die hier komen aanlanden. Wij zijn een
coöperatie van vissers. En inderdaad, in het najaar zijn een vijftal Belgische
reders gewoon ook toegetreden tot de coöperatie. We zien ook méér Belgische
kopers. Vissers zijn mijn leden en die hebben een bestuur gekozen waar ik voor
werk. Zij zijn eigenaar van de veiling. Als er op het einde van het jaar winst
is, dan gaat dat terug naar de reders. Wij hebben ook te maken met
regels, maar onze service is minstens even belangrijk dan de winst die we op
het einde van het jaar over hebben.. Zo hebben we dit jaar nog geïnvesteerd in
een nieuwe sorteerlijn.”
Ook
de handelaars klagen steen en been. Romeo Rau (NV Jens): “Er is een beetje méér
import momenteel maar dat trekt het manke aanbod op de veiling niet recht. De
nieuwe leiding van de veiling gedraagt zich bijzonder arrogant. Het lijkt wel
of we geen klant méér zijn maar koude nummers. Men luistert ook niet naar de
kopers. Voor het falen van het online-veilsysteem of de distributie kregen wij
nooit enige compensatie. Onlangs werd er ook gestart met blokverkoop. Men
verkoopt nu alle vissoorten in één keer in plaats van per schip. Dat is voor
ons veel moeilijker: je bent de band met een schip kwijt en je kan tussen twee
boten door niemand meer bellen voor extra-bestellingen. Uit een bevraging bleek
dat 99 % van de handelaars tegen was, maar dat raakt de veiling blijkbaar niet.”
Samenloop
De
samenloop van beide acties (reders en de stad Oostende) is tamelijk vervelend
voor de Vlaamse Visveiling. Ze maakte in het boekjaar 2015 73.000 € winst op
een omzet van ongeveer 87 miljoen €. Ook deze cijfers zijn evenwel relatief: er
zijn nog de Verenigde Vlaamse Visveilingen en het European Food Center waarin
afgeleide centen terecht komen. Het Food Center kon in dezelfde periode een
aardige 396.248 € op zijn conto schrijven.
Het verwijt naar de constructie rond de visveiling is altijd geweest dat de mensen die de macht in handen hebben weinig of niets met de visserij te maken hebben. Aandeelhouders als Sylvie Becaus en Marie-Jeanne Pieters hebben meer relaties met de immobiliënsector dan met de Vlaamse visserij. Zij zaten ook achter de deal met Vietnam om in België via hun firma’s goedkope pangasius in te voeren. Die deal ging uiteindelijk, o.m. na actie van Climaxi niet door. Anderzijds heeft de visveiling wel altijd connecties gezocht met figuren uit de Boerenbond: Naast Piet Vanthemsche is Ex-Boerenbonder Noël Devisch volgens Trendstop voorzitter van de Raad van Bestuur van het European Food Center. Onder de aandeelhouders vinden we verder in de sector onbekende firma’s als Confortimmo en Delvaux Transfers. Kortom, het ziet er ook niet naar uit dat de Visveiling met deze mensen aan het roer de kaart zal trekken van een meer ecologische manier van verhandelen of van de klimaatvriendelijker korte keten
Het verwijt naar de constructie rond de visveiling is altijd geweest dat de mensen die de macht in handen hebben weinig of niets met de visserij te maken hebben. Aandeelhouders als Sylvie Becaus en Marie-Jeanne Pieters hebben meer relaties met de immobiliënsector dan met de Vlaamse visserij. Zij zaten ook achter de deal met Vietnam om in België via hun firma’s goedkope pangasius in te voeren. Die deal ging uiteindelijk, o.m. na actie van Climaxi niet door. Anderzijds heeft de visveiling wel altijd connecties gezocht met figuren uit de Boerenbond: Naast Piet Vanthemsche is Ex-Boerenbonder Noël Devisch volgens Trendstop voorzitter van de Raad van Bestuur van het European Food Center. Onder de aandeelhouders vinden we verder in de sector onbekende firma’s als Confortimmo en Delvaux Transfers. Kortom, het ziet er ook niet naar uit dat de Visveiling met deze mensen aan het roer de kaart zal trekken van een meer ecologische manier van verhandelen of van de klimaatvriendelijker korte keten
Tijdens
filmopdrachten in het buitenland leerde Climaxi ook dat er andere modellen
bestaan om vis aan de man te brengen. In andere landen is er méér directe verkoop
en hebben de visveilingen minder in de pap te brokken. In het Verenigd
Koninkrijk bestaan er ook visveilingen (vb. Hastings) die net zoals in
Nederland in handen zijn van reders en vissers zelf. Climaxi denkt in elk geval
dat het quasi-monopolie (Nieuwpoort heeft een zéér kleine veiling die
samenwerkt met het concern van de NV Vlaamse visveiling) de service naar
klanten en visserij geen deugd doet. Misschien moeten Urk en Nieuwpoort maar
eens samen aan tafel gaan zitten?
Ondanks
herhaalde telefoons en mails kregen we tot nu toe geen reactie van de directie
van de NV Vlaamse Visveiling.
Tekst
Filip De Bodt, correctie Flor Vandekerckhove, tekening Jo Clauwaert
Voor
wie meer wil weten: www.climaxi.be of mail naar info@climaxi.be
In deze blog vind je nog meer achtergrondinformatie als je in de rechterkolom het label 'vismijnen' en 'Vlaamse Visveiling' aanklikt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten