vrijdag 25 juli 2014

De politieke perssprokkels van aalmoezenier Dirk Demaeght

Dirk Demaeght: aalmoezenier of lobbyist?
In zijn blog (http://demaeght.skynetblogs.be) postte visserijaalmoezenier Dirk Demaeght onlangs een opvallend stuk onder de merkwaardige titel Perssprokkels uit het verleden, maar toch nog fris in het geheugen (1). Daarin doet hij iets wat hij anders in die blog nooit doet: hij herneemt een oud debat uit het visserijverleden, een debat betreffende een lang afgesloten hoofdstuk. In dat hoofdstuk werd er gepoogd om voor de Vlaamse kust, in open zee, mosselen te kweken.
Dat mosselexperiment is, zoals genoegzaam bekend, volledig mislukt. Dat is iets wat wel meer gebeurt, daarom heet het ook zo: experiment. Ook (en zeker) in de visserij vallen lange lijsten te maken van zo’n mislukkingen. Er valt ook veel populistische pret uit zo’n lijsten te halen. Hoeveel overheidsgeld heeft de Rederscentrale de jongste jaren naar zo’n mislukte experimenten weten af te leiden? En wat heeft dat uiteindelijk opgebracht? In termen van tewerkstelling bijvoorbeeld? Bij welke mislukte experimenten was de Vlaamse Visveiling in de voorbije twintig jaar betrokken? Welke kapitaalbezitters zijn daar beter van geworden en hoeveel geld heeft dat de belastingbetaler gekost?
Op het eerste gezicht lijkt de aalmoezenier inderdaad die populistische toer op te gaan. Maar ’t tweede gezicht openbaart iets anders. Dat stuk heet immers wel Perssprokkels, maar daar staan nauwelijks perssprokkels in. Demaeght haalt een interventie van oude koe J.M. Dedecker uit de sloot en plakt daar een ellenlang stuk aan van europoliticus Bart Staes. Dat zijn twee politici die het destijds op de Stichting Duurzame Visserijontwikkeling (SDVO) gemunt hadden. Er zouden er nog veel volgen, want velen voelden zich geroepen om datzelfde dossier keer op keer weer boven water te halen.
Al die tussenkomsten liepen op niets uit. Dat was ook voorspelbaar. Iedereen die de aantijgingen las en daar vervolgens de weerleggingen van SDVO naast legde, wist dat hier iets anders aan de hand moest zijn. Die weerleggingen zul je in de ‘perssprokkels’ van Demaeght evenwel niet vinden. Het waarom daarvan vindt u in een andere ‘perssprokkel’ die Demaeght evenmin in zijn blog zal opnemen. In het allerlaatste nummer van Het Visserijblad, gepubliceerd in december 2013, schreven we nog: Vraag is dan ook waarom deze mosselboeien als ouwe koeien weer uit de gracht gehaald worden. Wellicht komt het omdat het mosseldossier een grote dosis verbergt van wat in het Frans ‘politique politicienne’ genoemd wordt: het heeft minder met mosselen dan met politieke machtsverhoudingen te maken. De werking van de SDVO wordt door de federale regering betaald met belastinggeld. Het is een regeling die destijds door federaal minister Vande Lanotte uitgewerkt werd. De SDVO is dan ook een soort anomalie in de nieuwe staatshuishouding, waar de bevoegdheid over de visserij in handen van de Vlaamse regering gelegd werd. Met andere woorden: rond SDVO wordt een terreinoorlog uitgevochten die minder met mossels te maken heeft dan wel met ‘Vlaams’ versus ‘federaal’. Er is meer. Vakbondsman Ivan Victor maakte van de interventie van de bevriende minister gebruik om zich een weg naar de sectortop te banen. In een sector waar de politieke dienst sinds jaar en dag door rechts uitgemaakt wordt, is het ‘bon ton’ om op de ‘linkse’ SDVO te schieten. SDVO in het algemeen en het mosseldossier in het bijzonder blijken dan ook een terrein te zijn waarop rechtse reders en even rechtse politici elkaar gemakkelijk weervinden.’ En ja, ook de aalmoezenier.
Na het liquideren van de functie van vrijzinnig moreel consulent (Patrick Van Craeynest) biedt zich nu een nieuwe kans aan om de visserij verder van ‘anderen’ te zuiveren. Nu de socialisten uit de regeringen geweerd zijn, openbaart de liquidatie van de SDVO zich als een open doelkans. Die kans zullen ze niet laten liggen, zo leert ons de blog van Demaeght. Eens ook die zaak geregeld is, kan de Vlaamse visserij weer, zoals voorheen, rimpelloos naar zijn eigen ondergang stromen… Deo volente, uiteraard, als God het wil.

Flor Vandekerckhove

Geen opmerkingen:

Een reactie posten